W Dzienniku Ustaw z 2022 r. pod pozycją 2600 ukazała się nowelizacja kilku ustaw, w tym Kodeksu Wykroczeń, w którym dokonano kilku zmian. Podstawowa zmiana dotyczy w głównej mierze tzw. czynów przepołowionych w zakresie wykroczenia i przestępstwa.

Czyn przepołowiony to czyn zabroniony, który po spełnieniu pewnego kryterium będzie zakwalifikowany jako wykroczenie lub przestępstwo. To istotna różnica, bo za wykroczenie wymierzana jest najczęściej grzywna, a za kradzież będącą przestępstwem grozi nawet pięć lat więzienia. Z dniem 01.10.2023 r. granica czynu przepołowionego wynosi 800 zł (wcześniej była to kwota 500 zł) i dotyczy kradzieży, zniszczenia mienia, tj. artykuły: 119, 120, 122 i 124 Kodeksu wykroczeń.

Dla przypomnienia podajemy ważne przepisy.

Kodeks wykroczeń (tj. Dz.U. z 2023 r., poz. 2119)

Art. 119

§ 1. Kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 800 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 dopuścił się go na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.

§ 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1, można orzec obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego lub przywłaszczonego mienia, jeżeli szkoda nie została naprawiona.

Art. 120

§ 1. Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie albo kradnie lub przywłaszcza sobie z lasu drzewo wyrąbane lub powalone, jeżeli wartość drzewa nie przekracza 800 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2. Usiłowanie oraz podżeganie i pomocnictwo są karalne.

§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się nawiązkę w wysokości podwójnej wartości wyrąbanego, ukradzionego lub przywłaszczonego drzewa, a ponadto, jeżeli ukradzione lub przywłaszczone drzewo nie zostało odebrane, orzeka się obowiązek zapłaty jego równowartości.

Art. 122

§ 1. Kto nabywa mienie, wiedząc o tym, że pochodzi ono z kradzieży lub z przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 800 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2. Kto nabywa mienie, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że zostało uzyskane za pomocą kradzieży lub przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 800 złotych, podlega karze grzywny albo karze nagany.

§ 3. Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1 oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są karalne.

Art. 124

§ 1. Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 800 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne.

§ 3. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.

§ 4. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody lub obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.

Jest to czas, kiedy obywatele mają możliwość wyrażenia swojego głosu i wpływu na kształtowanie polityki kraju. Jednak istnieje jedno kluczowe pojęcie, które odgrywa istotną rolę w procesie wyborczym – cisza wyborcza.

Cisza wyborcza to okres przed dniem głosowania, w którym obowiązuje zakaz szerzenia informacji dotyczących kandydatów, partii politycznych oraz wyników sondaży lub danych wyborczych. Ma to na celu zapewnienie uczciwości i równości w trakcie wyborów oraz umożliwienie wyborcom swobodnego i niezakłóconego dokonania swojego wyboru.

Piątek to ostatni dzień, w którym politycy mogą zachęcać do głosowania na swoje ugrupowania – od północy do końca głosowania będzie w końcu można trochę odpocząć od natłoku informacji i sondaży przedwyborczych. Możliwe będzie natomiast prowadzenie akcji profrekwencyjnych, ale jedynie w odniesieniu do wyborów parlamentarnych. Zakazane jest zachęcanie do udziału w referendum, w którym frekwencja odgrywa kluczowe znaczenie.

Najlepszym miejscem, aby rozwiać wszelkie wątpliwości jest strona segreguj.gliwice.eu. Znajdziecie tam harmonogram wywozu wszystkich rodzajów śmieci, nie tylko tych gabarytowych. Zamieszczony jest tam wykaz rzeczy, które zgodnie z przepisami możecie wystawić w miejscu zbiórki, a które należy samodzielnie przewieźć do Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przy ulicy Rybnickiej 199B w Gliwicach. Jeśli nie ma w wykazie przedmiotu, który chcecie wyrzucić pomocną osobę udzielającą informacji znajdziecie pod numerem telefonu (032) 238 54 22.

WAŻNE jest jednak, by odpady wystawiane były nie wcześniej niż 24 godziny przed wyznaczonym terminem odbioru i nie później niż o godzinie 6:00 w dniu odbioru. Miejsce też nie może być przypadkowe – firmy świadczące usługi z zakresu odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych muszą mieć możliwość bezpośredniego dojazdu.

Nie zawsze pozostawione przy śmietnikach, bezużyteczne już przedmioty, zostawiane są tam w złej wierze. Często lokatorzy nie mają świadomości, że łamią przepisy. Nie zwalnia to nikogo z odpowiedzialności za swoje czyny.

Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w art. 10 ust. 2a:

„Karze określonej w ust. 2 podlega także ten, kto nie wykonuje obowiązków określonych w regulaminie.”

Natomiast UCHWAŁA NR XXIV/488/2021 RADY MIASTA GLIWICE w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Gliwice informuje:

§ 2. 2. Właściciele nieruchomości, oprócz obowiązków określonych w ustawie zobowiązani są do selektywnego zbierania odpadów realizowanego poprzez: (…)

§ 13. 1. Określa się następujące sposoby pozbywania się odpadów komunalnych z terenu nieruchomości zamieszkałych: (…)
2) mebli i innych odpadów wielkogabarytowych należy pozbywać się poprzez ich przekazywanie uprawnionemu przedsiębiorcy, z którym gmina zawarła umowę na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych. Należy je wystawiać luzem zgodnie z przyjętym harmonogramem w miejscach z bezpośrednim dojazdem dla pojazdów firmy świadczącej usługi z zakresu odbioru i zagospodarowania
odpadów komunalnych, nie wcześniej niż 24 godziny przed wyznaczonym terminem odbioru i nie później niż przed godziną 6:00 w dniu odbioru, lub samodzielnie dostarczać do punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych zorganizowanego przez gminę, (…)

Jeśli wykroczeniu nie jest przypisana kwota grzywny w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych za wybrane rodzaje wykroczeń to wynosi ona do 500 zł.

Dodatkowo Art 145 Kodeksu Wykroczeń Dz.U. 2022 poz. 2151, który brzmi: § 1. Kto zanieczyszcza lub zaśmieca obszar kolejowy lub miejsca dostępne dla publiczności, a w szczególności drogę, ulicę, plac, ogród, trawnik lub zieleniec, podlega karze grzywny nie niższej niż 500 złotych.
§ 2. Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1 oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są karalne.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 można orzec obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.

W dniu 9 sierpnia 2023 roku na ul. Zwycięstwa w Gliwicach doszło do poważnego incydentu drogowego, który skutkował surowymi konsekwencjami dla kierowcy pojazdu marki FORD. Zdarzenie to jest doskonałym przykładem nieprzestrzegania przepisów ruchu drogowego, które może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Kierowca FORD’a nie zastosował się do znaku drogowego B-36, informującego o „zakazie zatrzymywania się”, co dodatkowo skutkowało zatrzymaniem pojazdu w odległości mniejszej niż 10 metrów przed przejściem dla pieszych. Takie działanie nie tylko narusza podstawowe zasady bezpieczeństwa na drodze, ale również jest bezpośrednim łamaniem przepisów kodeksu drogowego.

Jednak to nie jedyne wykroczenie popełnione przez kierowcę. Okazało się, że poruszał się on samochodem na drodze publicznej bez posiadania wymaganych do tego uprawnień. Zgodnie z postanowieniami art. 94 § 3 Kodeksu Wykroczeń, sąd zdecydował się na orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów w ruchu lądowym na okres 6 miesięcy.

Jest to surowa kara mająca na celu zarówno ukaranie kierowcy za naruszenia prawa, jak i ochronę innych uczestników ruchu.

Incydent na ul. Zwycięstwa w Gliwicach stanowi wyraźne przypomnienie o konieczności przestrzegania przepisów ruchu drogowego. Kierowcy muszą być świadomi, że nie tylko ich własne bezpieczeństwo, ale także bezpieczeństwo innych uczestników ruchu, zależy od przestrzegania obowiązujących przepisów. Każde naruszenie może skutkować poważnymi konsekwencjami prawno-karnymi, co warto mieć na uwadze podczas podróży drogą publiczną.

Dla przypomnienia podajemy ważne przepisy.

Kodeks Wykroczeń (Dz.U. 2022 poz. 2151)

Art. 92.
§ 1. Kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału

lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu

drogowego,

podlega karze grzywny albo karze nagany.

Art. 97.
Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej,

w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu,

który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. –

Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie,

podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.

Art. 94.
§ 1. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu

prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia,

podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż

1500 złotych.

§ 1a. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi

pojazd inny niż mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia,

podlega karze nagany albo karze grzywny do 1500 złotych.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto prowadzi na drodze publicznej, w strefie

zamieszkania lub strefie ruchu pojazd pomimo braku dopuszczenia pojazdu do ruchu.

§ 3. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w § 1, orzeka się zakaz

prowadzenia pojazdów.

ART. 49. Prawo o Ruchu Drogowym (Dz.U. 2023 poz. 1047)

Pkt 1.2. Zabrania się zatrzymania pojazdu na przejściu dla pieszych, na przejeździe dla rowerzystów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed tym przejściem lub przejazdem; na drodze dwukierunkowej o dwóch pasach ruchu zakaz ten obowiązuje także za tym przejściem lub przejazdem

Zaczęło się niepozornie od  postoju pojazdu na chodniku w sposób utrudniający ruch i niepozostawienie co najmniej 1,5 m przejścia, co niestety jest częstym elementem waszych próśb o interwencje. Na miejscu właściciel pojazdu okazał się bardzo nerwowy. Pomimo faktu, że był w towarzystwie swojej małej córeczki, jego zachowanie odbiegało daleko od przyjętych norm. Z przykrością stwierdzamy, że nie dawał jej w tym momencie dobrego przykładu i wychowania. W trakcie podejmowania przez nas czynności, w mężczyźnie zaczęła wzrastać agresja. Mężczyzna szarpał za ręce, umundurowanie oraz zaczął odpychać interweniującego funkcjonariusza i używał wobec niego słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe. Po chwili dołączyła do niego jego matka. Kobieta również zaczęła szarpać i odpychać jednego ze strażników. Mężczyzna ostatecznie podjął próbę ucieczki, w związku z czym, został zastosowany wobec niego środek przymusu bezpośredniego – paralizator elektryczny.

Za nieprawidłowy postój grozi stuzłotowy mandat ale za naruszenie nietykalności funkcjonariusza i jego znieważenie to już do 3 lat pozbawienia wolności.

Sąd orzekł, że zarówno mężczyzna jak i kobieta są winni zarzucanych im czynów. Mężczyzna został ukarany grzywną w wysokości 2000 zł oraz łączną kwotą kosztów sądowych 270 zł. Natomiast kobieta została ukarana grzywną w wysokości 1000 zł oraz łączną sumą kosztów sądowych 170 zł.

Pamiętajcie, że jesteśmy po to, aby Was chronić i utrzymywać porządek w społeczeństwie.

Znieważenie funkcjonariusza publicznego oraz naruszenie jego nietykalności cielesnej są czynami karalnymi, które mogą skutkować poważnymi konsekwencjami.

Poniżej skan wyroku.

Ustawa z dn. 06.06.1997 r. Kodeks karny (Dz.u. z 1997 nr 88 poz. 553 z późn. zm.)

Art. 222

§ 1. Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 226

§ 1. Kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.