Dziś Świętego Mikołaja, dziś eko-poniedziałek, dajmy więc sobie prezent – szansę na lepsze, czystsze środowisko wokół nas. Segregujmy śmieci. Segregujemy plastik i metale, a dzięki temu:
zmniejszamy ilość odpadów na składowiskach,
zmniejszamy negatywny wpływ odpadów na środowisko.

Czy to wszystko?

Dajemy odpadom drugie życie i co niezmiernie ważne, oszczędzamy własne środki finansowe.
Pomyślmy o tym dziś, pomyślmy w dniu, kiedy szczególnie chcemy być mili dla siebie. Bądźmy więc mili dla środowiska i segregujmy odpady.

foto: Ministerstwo Klimatu

Wczoraj (05.12.2021 r.) około 15:30 na ulicy Stanisława Dubois (dzielnica Śródmieście, rejon 6) zauważyliśmy kobietę, która bezradnie stała przy swoim samochodzie. Okazało się, że zawiódł akumulator, zaproponowaliśmy więc pomoc i podłączenie kabli rozruchowych. Po chwili kobieta, zadowolona, odjechała swoich samochodem.
Bo pomoc niejedno ma imię…

Korzystając z tego, że dziś piątek, przypominamy o działaniu numerów alarmowych i o tym, co robimy kiedy musimy z nich skorzystać.

Podstawowy numer alarmowy, z którego możemy korzystać to 112. Po połączeniu uzyskamy kontakt z dyżurnym Centrum Powiadamiania Ratunkowego.

„Nr 112 z założenia obsługują operatorzy CPR, a ideą jego funkcjonowania w ramach Systemu Powiadamiania Ratunkowego (SPR) jest możliwość uzyskania pomocy podmiotów i służb, do zadań, których należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego.” (źródło: policja.pl)

Rozmawiając z dyżurnym, pamiętajmy o podstawowych zasadach, które pozwolą szybko i sprawnie przeprowadzić rozmowę:
1. przedstawiamy się,
2. podajemy, jak najdokładniejszy adres zdarzenia, które zgłaszamy,
3. przekazujemy, co się stało,
4. o ile to możliwe, mówimy, ile osób jest poszkodowanych, oraz w jakim stanie są te osoby,
5. podajemy inne ważne informacje o zdarzeniu,
6. odpowiadamy na pytania dyżurnego CPR.

Ważne!!!
Rozłączamy się dopiero wtedy, kiedy dyżurny CPR na to pozwoli.

Przypominamy też, że działa całodobowy bezpłatny numer alarmowy Straży Miejskiej – 986.

Pod tym numerem możecie zgłosić wszystko to, co was niepokoi, co powoduje, że nie czujecie się bezpiecznie. Zgłoszenie przyjmiemy, sprawdzimy i podejmiemy interwencję lub przekażemy niezbędne informacje służbie, która takie informacje powinna otrzymać.

Jeżeli chcecie, by wasze zgłoszenie zostało szybko i sprawie przyjęte pamiętajcie o ww. zasadach rozmowy z dyżurnymi.
Jesteśmy, aby pomagać, każdemu, w każdej sytuacji!

Wczoraj, 1 grudnia 2021 r. na ul. Dunikowskiego (dzielnica Śródmieście, rejon 6) zauważyliśmy osobę, która opierała się o ścianę budynku, a następnie osunęła się bezwładnie na chodnik.

Niezwłocznie udzieliliśmy pierwszej pomocy.

Ponieważ starsza osoba uskarżała się na osłabienie, wezwaliśmy na miejsce Zespół Ratownictwa Medycznego.

Na szczęście, po badaniu okazało się, że osoba nie wymaga leczenia szpitalnego. Mężczyzna podziękował za troskę i wrócił do domu.

Przepis na środę – art. 143 Kodeksu wykroczeń
Wykroczenia przeciwko urządzeniom użytku publicznego są szczególnie uciążliwe. Powodują dyskomfort, ograniczają możliwość korzystania z przestrzeni publicznej i obniżają poczucie porządku publicznego.
Dziś słów kilka o utrudnianiu lub uniemożliwianiu korzystania z urządzeń publicznych, czyli wykroczeniach z art. 143 Kodeksu wykroczeń.

Do zaistnienia wykroczenia może dojść wyłącznie umyślnie, w zamiarze bezpośrednim nacechowanym złośliwością lub swawolą. Zachowanie podlegające karze to utrudnianie lub uniemożliwianie korzystania z urządzeń przeznaczonych do użytku publicznego. Przy czym jedną z postaci ww. wykroczenia może być również uszkodzenie takiego „urządzenia”.

Najpopularniejsze przykłady takich zachowań to uszkadzanie ławek, koszy na śmieci, oświetlenia w parkach. Oczywiście to również, w określonych sytuacjach stanowi niszczenie mienia. Art. 143 kodeksu wykroczeń jest przepisem szczególnym względem art.124 kodeksu wykroczeń (niszczenie mienia).

Pamiętajcie (tu szczególnie zwracamy się do ludzi młodych) to, że ławka w parku ma brudne „siedzenie”, nie oznacza, że można siedzieć na jej oparciu, trzymając buty na wspomnianym „siedzeniu”.
Art. 143 KW
Utrudnianie lub uniemożliwianie korzystania z urządzeń publicznych
§ 1
Kto ze złośliwości lub swawoli utrudnia lub uniemożliwia korzystanie z urządzeń przeznaczonych do użytku publicznego, a w szczególności uszkadza lub usuwa przyrząd alarmowy, instalację oświetleniową, zegar, automat, telefon, oznaczenie nazwy miejscowości, ulicy, placu lub nieruchomości, urządzenie służące do utrzymania czystości lub ławkę, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2
W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody albo obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.

foto: pixabay

Każdy ma prawo do odmowy wykonania polecenia uprawnionego organu. Każdy może uznać, że nikt nie będzie mu dyktował, co może robić.
To prawda, ale należy pamiętać, że to prawda niosąca za sobą konsekwencje.

Kolejny mieszkaniec naszego miasta przekonał się, że nie odpuszczamy – że niewłaściwe zachowanie w miejscu publicznym skutkuje konsekwencjami prawnymi.
Sąd tym razem rozpatrywał kwestię 6 (sześciu) zarzutów popełnienia czynów zabronionych.

Mężczyzna będący negatywnym bohaterem niniejszego tekstu:
Dwukrotnie w czerwcu br. i dwukrotnie w lipcu br. spożywał alkohol w miejscu publicznym, w ww. czasie czterokrotnie dokonał różnego rodzaju czynów nieobyczajnych, od używania słów powszechnie uznawanych za obraźliwe do załatwiania czynności fizjologicznych w miejscu publicznym.

Sąd ukarał mężczyznę karą ograniczenia wolności polegającą na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin oraz zasądził od ukaranego opłaty dodatkowe w wysokości łącznej 130 zł.

Pamiętajcie, każdy ma prawo… ponosić konsekwencje podejmowanych decyzji…

Pisaliśmy o tabliczkach pod znakowych w kontekście „zakazów zatrzymywania się”. Pora na krótkie przypomnienie zasad wynikających z tabliczek seria T-30.
Występują one ze znakami D-18 (parking) i tu zaczyna się problem. Bo znak D-18 (parking) sam w sobie jest znakiem informującym o miejscach postojowych. Ale w zestawie z tabliczkami z serii T-30 wskazuje na obowiązkowy sposób zatrzymania lub postoju pojazdów.

Wszystkie tabliczki T-30 coś łączy – pokazują sposób nakazanego postoju pojazdów, poza tym:
Po pierwsze – samochód zawsze styka się lub stoi nad krawędzią jezdni. Oznacza to, że  samochód zaparkowany w głębi chodnika (np. przy ścianie budynku) jest z pewnością nieprawidłowo zaparkowany. Taki postój wymaga też złamania zakazu jazdy wzdłuż po chodniku.

Po drugie – na każdej z tych tabliczek jest tylko jeden pojazd, stojący w nakazany sposób. Sytuacja w której, z dwóch zaparkowanych pojazdów, jeden stoi równolegle do krawędzi jezdni, na chodniku a drugi na jezdni jest niewłaściwa.

Po trzecie – pojazd musi stać równolegle do jezdni albo przodem w kierunku chodnika. Mniej istotne jest to, czy ma stać np. pod kątem 45 stopni. Pojazd stojący tyłem (rurą wydechową w kierunku pieszych) stoi w sposób nieprawidłowy.

Bardzo często na jezdni lub chodniku malowane są dodatkowe znaki poziome. Dzięki nim wiemy, czy prawidłowo dokonaliśmy postoju naszego pojazdu. Spacer w kierunku najbliższego znaku drogowego zalecamy, kiedy zatrzymaliśmy pojazd po lewej stronie ulicy jednokierunkowej, ale o tym dlaczego przy innej okazji.

Kierujący pojazdem jest obowiązany stosować sposób zatrzymania lub postoju wskazany znakami drogowymi (art. 46 ust. 4. Prawo o ruchu drogowym).

T-30 a                                                                                             T-30 b

T-30 c                                                                                             T-30 d

T-30 f                                                                                             T-30 g

T-30 i

Około godziny 9:20 na ul. Górnych Wałów (dzielnica Śródmieście – rejon 6) znaleźliśmy mężczyznę w stanie skrajnego wyziębienia, prawdopodobnie też pod wpływem substancji psychoaktywnych.

Monitorowaliśmy stan mężczyzny do czasu przyjazdu Zespołu Ratownictwa Medycznego, który się nim zajął.

Piątek, wieczorem, Plac Inwalidów Wojennych (dzielnica Śródmieście, rejon 6) godzina 21:10. Na środku jezdni stał samochód z wyłączonym silnikiem. Podjęliśmy interwencję w związku z nieprawidłowym zatrzymaniem pojazdu. W trakcie czynności okazało się, że kierujący nie tylko nie ma przy sobie prawa jazdy, ale też nigdy go nie wyrobił. Kierujący poniósł konsekwencje prawne, a samochód przestawił, wezwany przez niego znajmy.
Ostrzegamy, jazda pojazdem mechanicznym bez uprawnień, to nie jest dobry pomysł.

W czwartek 25.11.2021 r. około godziny 19:50 na ulicy Stalmacha (dzielnica Śródmieście – rejon 6), na klatce schodowej jednego z budynków wielorodzinnych znaleźliśmy nieprzytomnego mężczyznę, którego stan, w jakim się znajdował, wskazywał na bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia. Monitorowaliśmy mężczyznę do czasu przyjazdu Zespołu Ratownictwa Medycznego.

Ratownicy po przybyciu na miejsce podjęli decyzje o niezwłocznym przewiezieniu osoby do Szpitala.

Dziękujemy osobie, która nas powiadomiła. Być może w ten sposób pomogła uratować życie ludzkie.

Błękitna koperta – miejsce parkingowe dla osoby niepełnosprawnej. By właściwie działało, musi być właściwie oznakowane. To oznacza, że miejsce musi mieć znak pionowy D-18 lub D-18a, wraz z tabliczką T- 29 (z symbolem osoby niepełnosprawnej). Dodatkiem do oznakowania pionowego jest wspomniana wcześniej koperta w kolorze błękitnym ze znakiem P-24 namalowanym białą farbą.

Oznakowanie pionowe i poziome miejsc dla osób niepełnosprawnych

Brak któregokolwiek z wyżej wymienionych elementów powoduje, że miejsce oznakowane jest, technicznie, błędnie. Przy czym należy zauważyć, że brak dostatecznej widoczności oznakowania poziomego, jak i brak koperty w ogóle nie oznacza, że takie miejsce jest ogólnie dostępne.
Kto zatem może korzystać z takiego miejsca?
Mogą z niego korzystać, wyłącznie osoby niepełnosprawne posiadające kartę parkingową. Dwie kwestie są kluczowe w tym przypadku.

Po pierwsze – posiadanie karty parkingowej.

Po drugie – poruszanie się przy pomocy pojazdu mechanicznego.

Warto zwrócić uwagę na to, że karty parkingowe nie określają jakim pojazdem porusza się ich właściciel. Co więcej, nie określają również kim, ma być właściciel pojazdu.

Zatem, właściciel karty parkingowej, może się poruszać samodzielnie (pojazdem własnym, użyczonym lub wypożyczonym). Może też korzystać z pomocy dowolnej osoby dysponującej pojazdem, która wyrazi chęć takiej pomocy. Może wreszcie wynająć pojazd z kierowcą (w tym taksówkę). W każdym z tych przypadków uprawnienia wynikające z karty parkingowej dotyczą pojazdu, którym osoba niepełnosprawna się porusza, bez względu na to, kto jest jego kierowcą.

Wykroczenie bardzo „popularne”, niestety. Głównie za sprawą kierujących, którzy uważają, że brak legalnego miejsca postojowego, nie jest niczym krępującym ich zamiary.
Przedmiotem ochrony w art. 144 § 1 Kodeksu wykroczeń są tereny zielone przeznaczone do użytku publicznego (podkreślenie własne). Co ważne – nie ma znaczenia, kto jest właścicielem terenu, znaczenie ma charakter jego używania.

Oczywiście nie tylko kierujący pojazdami mogą być sprawcami naruszenia art. 144 § 1. Szkody może spowodować choćby zwierzę będące pod opieką człowieka.

Możemy tu mówić o różnych postaciach wykroczenia, od niszczenia trawników przydrożnych, przez uszkadzanie drzew, krzewów czy żywopłotów, przy czym powtórzymy to, raz jeszcze niszczenie lub uszkadzanie roślinności  musi mieć miejsce na terenie przeznaczonym do użytku publicznego.

Pamiętajcie, zieleń w miastach to nasze wspólne dobro. Dbajmy o nią.
Art. 144. § 1. Kto na terenach przeznaczonych do użytku publicznego niszczy lub uszkadza roślinność lub też dopuszcza do niszczenia roślinności przez zwierzęta znajdujące się pod jego nadzorem albo na terenach przeznaczonych do użytku publicznego depcze trawnik lub zieleniec w miejscach innych niż wyznaczone dla celów rekreacji przez właściwego zarządcę terenu, podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.