Pewien właściciel pojazdu udostępnił go innej osobie. Ta popełniła wykroczenie drogowe.
I tu kończą się żarty.
Właściciel pojazdu, na żądanie uprawnionego organu, jakim jest Straż Miejska, odmówił wskazania, komu udostępnił swoją własność. Tym samym popełnił wykroczenie z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń.
Do Sądu trafił wniosek o ukaranie. Ten uznając, że dowody winy sprawcy są bezsporne, w trybie nakazowym, wymierzył mu grzywnę w wysokości 600 zł oraz zobowiązał do pokrycia pozostałych kosztów, w kwocie łącznej 180 zł.

Czy odpowiadanie za cudze błędy ma sens?
Każdy ma prawo do podejmowania decyzji, które uważa za właściwe, każdy musi liczyć się z ponoszeniem konsekwencji takich decyzji.

Przypominamy:
Art.  96. Kodeksu Wykroczeń (źródło)
§  1.  Właściciel, posiadacz, użytkownik lub prowadzący pojazd, który na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu dopuszcza:
1)  do prowadzenia pojazdu osobę niemającą sprawności fizycznej lub psychicznej w stopniu umożliwiającym należyte prowadzenie pojazdu,
2)  do prowadzenia pojazdu osobę niemającą wymaganych uprawnień,
3)  do prowadzenia pojazdu osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka,
4)  pojazd do jazdy pomimo braku wymaganych dokumentów stwierdzających dopuszczenie pojazdu do ruchu,
5)  pojazd do jazdy, pomimo że pojazd nie jest należycie zaopatrzony w wymagane urządzenia i przyrządy albo pomimo że nie nadają się one do spełnienia swego przeznaczenia,
6)  do korzystania z pojazdu samochodowego w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem,
podlega karze grzywny.
§  2. Tej samej karze za czyny określone w § 1 pkt 1, 3-6 oraz za nieumyślne dopuszczenie do prowadzenia pojazdu na drodze publicznej przez osobę niemającą wymaganych uprawnień podlega dyspozytor pojazdu lub osoba, do której obowiązków należą jego czynności, a jeżeli takiej osoby nie wyznaczono – kierownik jednostki dysponującej pojazdem.
§  3.  Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.