W słońcu odczuwalna temperatura może być znacznie wyższa i może zagrażać zdrowiu i życiu ludzi, a także zwierząt. Warto przypomnieć sobie kilka zasad, by zadbać o swoje zdrowie.

Przede wszystkim:

• ogranicz przebywanie w pełnym słońcu do niezbędnego minimum,
• noś nakrycie głowy,
• pij dużo wody, najlepiej niegazowanej,
• unikaj wysiłku fizycznego,
• nie zostawiaj dzieci i zwierząt w samochodzie,
• nie pij alkoholu, bo odwadnia organizm,
• jeśli nie musisz, nie wychodź z domu,
• w ciągu dnia zamknij i zasłoń okna,
• stosuj filtry z kremem UV,
• noś lekką i przewiewną odzież.

Oczywiście, w sezonie urlopowym należy również pamiętać o zasadach bezpiecznego wypoczynku nad wodą. Tylko zdroworozsądkowe podejście zapewni bezpieczeństwo w okresie letnim (i nie tylko).

Wprowadzenie w błąd organu państwowego lub instytucji upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania jest wykroczeniem. Sprawca popełnia go, kiedy umyślnie wprowadza w błąd, co do swojej tożsamości lub tożsamości innej osoby, co do swojego obywatelstwa, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania.

Legitymowanie osoby to czynność samoistna mająca na celu ustalenie tożsamości osoby, może jednak być wstępem do innych działań, choćby czynności wyjaśniających w postępowaniu sprawach o wykroczenia, gdzie legitymowany występuje np. jako świadek.

Choć nie ma obowiązku noszenia przy sobie dokumentów potwierdzających tożsamość, to kiedy mamy je przy sobie, to procedura ustalania (lub potwierdzania) danych osobowych jest szybka.

Może się jednak zdarzyć, że nie będziemy mieli przy sobie dokumentów.

Warto wtedy pamiętać o odpowiedzialności za słowo. Kiedy strażnik miejski przesłuchując nas pyta o dane osobowe, zawód, miejsce zatrudnienia to oznacza, że jest do tego ustawowo upoważniony.

Trzeba też pamiętać, że odmowa udzielenia informacji jest również wykroczeniem z art. 65 kodeksu wykroczeń.

Dlatego nie warto ryzykować konsekwencji prawnych za wykroczenie z art. 65 kodeksu wykroczeń, tym bardziej że przepis przewiduje karę ograniczenia wolności lub grzywny.

Art.  65. Kodeksu Wykroczeń

§  1.  Kto umyślnie wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania:

1)  co do tożsamości własnej lub innej osoby,

2)  co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.

§  2.  Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w § 1.

W poprzednim odcinku obiecaliśmy przedstawienie (szczegółowe) zakresu działania Eko-Patrolu, pora na dotrzymanie obietnicy.

Dziś o warunkach bytowania zwierząt.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, zwierzę to istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, która nie jest rzeczą, a człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
Wydawałoby się, że to powszechnie znana prawda. Bywa jednak inaczej i strażnicy miejscy, muszą sprawdzać przestrzeganie obowiązujących zasad bytowania zwierząt domowych i podejmować interwencje. W skrajnej sytuacji mogą one doprowadzić do odebrania zwierzęcia właścicielowi.

Podstawowe obowiązki właściciela zwierzęcia to: zapewnienie mu pomieszczenie chroniącego przed wpływami atmosfery. Pomieszczenie musi mieć dostęp do światła dziennego, ponadto musi zapewniać możliwość swobodnej zmiany pozycji ciała. Właściciel ma obowiązek zapewnić zwierzęciu stały dostęp do wody i odpowiednią karmę.

W przypadku zwierząt domowych trzymanych na uwięzi (najczęściej dotyczy to, psów stróżujących) nie wolno trzymać ich na uwięzi dłużej niż przez 12 godzin na dobę, Uwięź nie może powodować uszkodzenia ciała, cierpienia i utrudniać bądź uniemożliwiać niezbędny ruch. Nie może też być krótsza niż 3 metry.

Jaka jest, w tej sprawie rola strażników miejskich?

Jeżeli, w trakcie kontroli zostanie stwierdzone naruszenie warunków bytowania zwierząt, strażnik miejski może wystąpić do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia właścicielowi.

Jeżeli naruszenie ma rażący charakter i pozostawienie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela, może zagrażać jego życiu lub zdrowiu, strażnicy mogą podjąć decyzję o natychmiastowym odebraniu zwierzęcia właścicielowi, przy czym o zaistniałej sytuacji należy powiadomić Prezydenta Miasta. Konieczne jest to do niezwłocznego wydania decyzji o tymczasowym odebraniu zwierzęcia.

USTAWA  z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt

Art. 1. 1. Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.

Art. 9. 1. Kto utrzymuje zwierzę domowe, ma obowiązek zapewnić mu pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodną zmianę pozycji ciała, odpowiednią karmę i stały dostęp do wody.
2. Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza, niż 3 m.

zdjęcie: pixabay.com

Art.140 Kodeksu wykroczeń
„Kto publicznie dopuszcza się nieobyczajnego wybryku, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 zł albo karze nagany”

Czym jest wybryk? To bez wątpienia działanie, które stoi w rażącej sprzeczności z ogólnie przyjętymi normami zachowania się w miejscach publicznych, w konkretnych okolicznościach i czasie. To zachowanie, budzące sprzeciw, odrazę i oburzenie.

Jest wiele przykładów zachowań, które można uznać za nieobyczajne. Najpopularniejszym jest załatwianie potrzeb fizjologicznych, w miejscu publicznym. Warto przy tym zauważyć, że w większości sprawcami takich zachowań są osoby nietrzeźwe, lub w stanie po użyciu alkoholu. Spowodowane to jest  osłabieniem przez alkohol hamulców związanych z publicznymi zachowaniami.

Trzeba też przypomnieć, że do zaistnienia wykroczenia polegającego na nieobyczajnym wybryku, konieczny jest co najmniej jeden pokrzywdzony, którego można określić jako oburzonego, pełnego odrazy itp., itd. zachowaniem innej osoby.

foto: pixabay.com

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z faktu, że w pewnych sytuacjach dziecko oraz jego opiekun mogą, a nawet muszą, poruszać się chodnikiem. Często słyszane uwagi na temat poruszania się rowerem po chodniku muszą zostać zignorowane. Warto przyjrzeć się podstawowym zasadom dotyczącym małych rowerzystów, które są określone Ustawie o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 33 (Obowiązki i zakazy dotyczące kierującego rowerem lub motorowerem) – dziecko w wieku do 7 lat może być przewożone na rowerze, pod warunkiem że jest ono umieszczone na dodatkowym siodełku zapewniającym bezpieczną jazdę. Oznacza to, że dziecko w tym wieku  może być przewożone w foteliku rowerowym lub przyczepce rowerowej.

Z kolei art. 2 określa pojęcie pieszego i tak ust. 18 głosi, że jest to między innymi osoba „w wieku do 10 lat kierującą rowerem pod opieką osoby dorosłej”. Wynika z tego, że dziecko do lat 10 kierujące rowerem traktowane jest jako pieszy i nie może poruszać się po jezdni, a tylko i wyłącznie po chodniku i jedynie pod opieką osoby dorosłej. Z powyższego wynika jednocześnie, że osoba dorosła opiekująca się dzieckiem na rowerze może iść obok niego po chodniku, lub jechać na rowerze również po chodniku.

Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 11 w strefie zamieszkania ograniczonej znakami D40 i D41 pieszy ma prawo poruszać się całą szerokością jezdni, a więc dotyczy to także małych rowerzystów w wieku do 10 lat.

W przypadku, jeżeli obok chodnika wyznaczona jest ścieżka rowerowa, to nie należy na nią wjeżdżać z tak małym dzieckiem. Dozwolone jest korzystanie z niej tylko wtedy, gdy nie ma chodnika ani pobocza albo nie mamy możliwości skorzystania z nich. Należy podkreślić, że w przypadku braku chodnika, pobocza, ścieżki rowerowej dozwolone jest poruszanie się lewą stroną jezdni, pod prąd, tak jak piesi.

Z Ustawą prawo o ruchu drogowym można zapoznać się TUTAJ.

O poradach rowerowych pisaliśmy również tutaj:

• Porady na sezon rowerowy – obowiązkowe wyposażenie roweru – LINK

Warto zadbać o dobry stan techniczny roweru – sprawdzić jego działanie, sprawność hamulców i przerzutek, napompować koła… Należy też zwrócić uwagę, w co powinien być wyposażony rower – zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 31.12.2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Obowiązkowymi elementami są:

• z przodu – co najmniej jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej,
• z tyłu – co najmniej jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz co najmniej jedno światło pozycyjne barwy czerwonej,
• co najmniej jeden skutecznie działający hamulec,
• dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku.

Rowerzysta od zmierzchu do świtu lub w tunelu jest obowiązany używać świateł stanowiących obowiązkowe wyposażenie roweru. Ponadto musi zachować szczególną ostrożność, jak również włączyć światła, w które rower jest wyposażony (z przodu i z tyłu) w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza (mgła, deszcz, itp.).

Podczas jazdy w dzień przy dobrej widoczności dopuszcza się, aby światła pozycyjne roweru, były zdemontowane, natomiast na stałe musi być zamontowane obowiązkowe światło odblaskowe.

Ponadto rower może być dodatkowo wyposażony w:

• z przodu – światło odblaskowe barwy białej,
• na kołach – w światła odblaskowe barwy żółtej samochodowej (przynajmniej po jednym na koło),
• na pedałach – w światła odblaskowe barwy żółtej samochodowej,
• w odblaskowy pasek w kształcie nieprzerwanego pierścienia, umieszczony na obu bokach opony albo elementy odblaskowe w kształcie nieprzerwanego pierścienia, umieszczone na bocznych płaszczyznach kół.

Bądź bezpieczny na rowerze – pamiętaj również o założeniu odblasków – opasek lub kamizelek odblaskowych. Zwiększają one znacząco widoczność po zmroku i dają pojazdom szansę na zauważenie rowerzysty. Warto również założyć kask, by chronić swoją głowę.

Pamiętaj również, by poruszać się wyłącznie po drogach rowerowych lub jezdni, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Gdy nie ma chodnika, pobocza, ścieżki rowerowej można poruszać się lewą stroną jezdni, pod prąd, tak jak piesi.

Szczegółowe informacje można znaleźć w ww. Rozporządzeniu – TUTAJ.