Czy coś łączy dwie interwencje, wobec dwóch kierujących, zakończone wyrokami Sądu? Jest jeden element, który je łączy. Ważny element.

• Co się wydarzyło?

  • Pierwsza interwencja
  • Druga interwencja

• Jakie są zasady?
• Jak sprawę ocenił Sąd?
• Konsekwencje prawne dla sprawców

  • Wyrok pierwszy
  • Wyrok drugi

Co się wydarzyło?

Pierwsza interwencja.

W połowie stycznia 2024 r., na jednej z ulicy dzielnicy Śródmieście (Rejon 6), pewien kierujący nie zastosował się do znaku B-36 „zakaz zatrzymywania się” popełniając tym samym wykroczenie z art.92 § 1 kodeksu wykroczeń

W tym samym miejscu i czasie prowadził pojazd mechaniczny, na drodze publicznej bez wymaganych do tego uprawnień, to wykroczenie z art.94 §1 Kodeksu Wykroczeń.

Druga interwencja

Niemal miesiąc później, również na jednej z ulicy Śródmieścia (Rejon 6) inny kierujący dokonał postoju w strefie zamieszkania w miejscu innym niż wyznaczone, naruszając tym samym przepis art.97 kodeksu wykroczeń w związku z art. 49 ust.2. pkt 4 ustawy prawo o ruchu drogowym. Jednocześnie, nie zastosował się do znaku B-36 „zakaz zatrzymywania się” popełniając wykroczenie z art. 92 §1 kodeksu wykroczeń.

W tym samym miejscu i czasie prowadził pojazd mechaniczny, na drodze publicznej bez wymaganych do tego uprawnień, to wykroczenie z art.94 §1 Kodeksu Wykroczeń.

Jakie są zasady?

Przypominamy zasady ruchu drogowego naruszone przez kierujących.

Art.  92. § 1.  kodeksu wykroczeń

Kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego,podlega karze grzywny albo karze nagany.

art. 97 kodeksu wykroczeń

Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie,
podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.

art. 94 § 1 kodeksu wykroczeń

1. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych.
§  3. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w § 1, orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.

Art. 49 ust.2 pkt 4 ustawy prawo o ruchu drogowym

Zabrania się postoju:
4)  w strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu;

Jak sprawę ocenił Sąd?

Ponieważ w obydwu przypadkach w sprawie należało orzec środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, złożyliśmy stosowne wnioski do Sądu

W obydwu sprawach Sąd uznał, ze okoliczności i wina sprawców nie budzą wątpliwości

Konsekwencje prawne dla sprawców

Wyrok pierwszy

Sąd uznał obwinionego za winnego i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 2000,00 zł, orzekł wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju na okres dwóch lat. Zobowiązał obwinionego do pokrycia kosztów dodatkowych w kwocie łącznie 270,00 zł.

Wyrok drugi

Sąd uznał obwinionego za winnego i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 1800,00 zł, orzekł wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju na 6 miesięcy. Zobowiązał obwinionego do pokrycia kosztów dodatkowych w kwocie łącznie 250,00 zł.

Na wstępie napisaliśmy „Jest jeden element, który je łączy. Ważny element.” To przesłanie – jeżeli nie ma uprawnień do poruszania się pojazdami mechanicznymi po drogach publicznych, nie siadaj za kierownicą i nie ruszaj w miasto.

Jak skutecznie zgłosić interwencję? Pisaliśmy o tych – związanych z infrastrukturą miejską.

Przypominamy. Na wspólnej sali dyspozytorskiej Państwowa Straż Pożarna, Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego dla miasta Gliwice (PCZK) oraz Straż Miejska w Gliwicach przyjmują całodobowo zgłoszenia o zdarzeniach z terenu miasta oraz z Centrum Powiadamiania Ratunkowego.

Dziś o interwencjach związanych ze wszelkiego rodzaju czynami zabronionymi, przede wszystkim wykroczeniami.

Takie zgłoszenia przyjmujemy na stanowisku dyżurnego.

Interwencję można zgłosić na kilka sposobów:

Najpopularniejszy – telefonicznie:

Numer, który zawsze warto pamiętać – 986
Bezpłatny, czynny przez całą dobę.

Jeżeli interwencja nie jest bardzo pilna, a Wy chcecie też np. uzyskać informację, sugerujemy jeden z trzech sposobów:

Pierwszy – telefonicznie – 32 231 69 55,

Drugi – e-mail – dyzurny@smgliwice.pl za pośrednictwem formularza kontaktowego, który znajdziecie tutaj, albo z użyciem programu pocztowego.

Trzeci – komunikator WhatsApp, wtyczkę umożliwiającą przekazanie informacji znajdziecie w naszej witrynie internetowej.

Uprzejmie informujemy, że komunikator messenger nie służy do zgłaszania interwencji.

Pozostałe dane, umożliwiające kontakt z nami znajdują się tutaj.

Czasem „zgłoszenie interwencji” może zmienić swój status, na zawiadomienie o wykroczeniu.Dlatego przypominamy zestaw ważnych informacji o tym jak złożyć zawiadomienie o wykroczeniu:

Część 1 – jak to zrobić

Część 2 – dlaczego warto to zrobić osobiście

Cześć 3 – prawa i obowiązki świadka

Bezpieczeństwo ruchu drogowego, powinno być ważne dla każdego uczestnika ruchu.Przy czym szczególnie istotne są słowa „powinno być ważne”. Istotne bo niestety nie w każdej sytuacji i nie każdy z uczestników ruchu chce o tym pamiętać.Co wydarzyło się tym razem, jak się skończyło, możecie przeczytać poniżej.

Co się wydarzyło?
Jakie są zasady?
Jak sprawę ocenił Sąd?
Konsekwencje prawne dla sprawcy

Co się wydarzyło?

Pod koniec stycznia bieżącego roku pewien kierujący zaparkował swój pojazd na jednej z ulic dzielnicy Kopernik (rejon 1). Nie byłoby w tym nic zdrożnego, gdyby nie to, że:
1. Zatrzymał swój samochód w odległości mniejszej niż 10 metrów przed przejściem dla pieszych,
2. W tym samym miejscu i czasie  pozostawił samochód z włączonym silnikiem, na dłużej niż zezwalają na to przepisy,
3. W tym samym miejscu i czasie oddalił się od samochodu, mimo iż ten miał włączony silnik
4. Prowadził (w tym samym miejscu i czasie) pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnień.

Jakie są zasady?

Tradycyjnie, przypominamy zasady ruchu drogowego naruszone przez kierującego:

Art. 49 ust.1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym

 1. Zabrania się zatrzymania pojazdu:
2) na przejściu dla pieszych, na przejeździe dla rowerów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed tym przejściem lub przejazdem; na drodze dwukierunkowej o dwóch pasach ruchu zakaz ten obowiązuje także za tym przejściem lub przejazdem;

Art. 60 ust.2 pkt 1 prawa o ruchu drogowym

2. Zabrania się kierującemu:
1)  oddalania się od pojazdu, gdy silnik jest w ruchu;

Art. 60 ust.2 pkt 3 prawa o ruchu drogowym

Zabrania się kierującemu:
3)  pozostawiania pracującego silnika podczas postoju na obszarze zabudowanym; nie dotyczy to pojazdu wykonującego czynności na drodze;

art. 97 kodeksu wykroczeń Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie,
podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.
art. 94 § 1 kodeksu wykroczeń
1. Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych.
§  3. W razie popełnienia wykroczenia, o którym mowa w § 1, orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.

Jak sprawę ocenił Sąd?

Sprawa trafiła do Sądu, który szczegółowo przeanalizował przedstawione przez nas dowody i uznał, że okoliczności czynów i wina sprawcy nie budzą wątpliwości.

Konsekwencje prawne dla sprawcy

Sąd wymierzył sprawcy ww. wykroczeń karę grzywny w wysokości 2000 zł
Ponadto orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres sześciu miesięcy.
Dodatkowo zobowiązał do pokrycia kosztów postępowania w kwocie łącznie 270 zł.

Wczoraj pisaliśmy o ujęciu w dniu 15 kwietnia 2024 r. sprawcy rozboju. Miało to miejsce na Placu Piastów (Dzielnica Śródmieście, rejon 6).

Wiedzieliśmy wtedy, że sprawców było dwóch i znaliśmy rysopis drugiego.

16.04.2024 r. na Dworcu PKP (Dzielnica Śródmieście, rejon 6) w czasie rutynowych działań, zauważyliśmy mężczyznę odpowiadającego rysopisowi drugiego z napastników.
Mężczyzna został ujęty i oddany do dyspozycji właściwych służb.

Art.  280. Kodeksu Karnego
§  1.  Kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15.
§  2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem, podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 20.

Ostatnio coraz częściej odwiedzają nas kierujący, którzy mają wezwania do zapłacenia opłaty dodatkowej za postój w strefie płatnego parkowania.
 

Musimy ich odsyłać z przysłowiowym kwitkiem. Dlaczego?

Po pierwsze, dlatego, że  nie zajmujemy  się nadzorem nad  działaniem Strefy Płatnego Parkowania w Gliwicach.
Kontrolę wnoszenia opłat za parkowanie prowadzą kontrolerzy Strefy i to oni wystawiają wezwania do zapłacenia opłaty dodatkowej za niepłacenie, mimo obowiązku, postoju w strefie.
Biuro Strefy Płatnego Parkowania w Gliwicach znajduje się przy ulicy Składowej 8 (Centrum Przesiadkowe).

Tam należy kierować się, w celu załatwienia wszystkich spraw związanych z funkcjonowaniem Strefy.
Jeżeli chcecie uzyskać szczegółowe informacje, polecamy witrynę internetową parkowaniegliwice.pl

Przypominamy, w  Strefie Płatnego Parkowania, opłaty obowiązują od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00-17:00.

Telefon kontaktowy do Biura SPP to 32 441 90 60

Po drugie, nie kontrolujemy prywatnych parkingów.
W naszym mieście jest wiele prywatnych parkingów. Najpopularniejsze znajdują się przy sklepach sieci handlowych.

Znajdziecie tam regulaminy parkingów i parkomaty. Każdy z tych parkingów ma określony czas darmowego parkowania (z zastrzeżeniem, że trzeba pobrać bilet z parkomatu).

Po upływie określonego czasu operator parkingu może wystawić wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej.
Informacje na temat trybu wnoszenia opłat, ich wysokości i możliwości składania reklamacji znajdziecie na tablicach znajdujących się na takich parkingach.

Często poniedziałki są dniami bez historii, o których warto mówić. Żadnych istotnych interwencji, robimy swoje, realizujemy zgłoszenia, dzień jakich wiele, tym razem (15.04.2024 r.) było inaczej.

Zaczęło się niewinnie, od rutynowej kontroli w strefie ograniczonej dostępności na ulicy Siemińskiego (Dzielnica Śródmieście, rejon 6). Około 13:55 podjęliśmy interwencje wobec kierującego, który nie zastosował się do znaku B-1. Kierujący nie posiadał przy sobie prawa jazdy. Sprawdzenie wykazało, że ma cofnięte uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych. W związku z popełnieniem przestępstwa z art. 244 kk mężczyzna został ujęty i przekazany w ręce właściwych służb.

Około czterech godzin później na Placu Piastów (Dzielnica Śródmieście, rejon 6) zauważyliśmy osobę, dokonującą czynu nieobyczajnego, która przypominała poszukiwanego w związku z popełnieniem rozboju. W trakcie czynności okazało się, że mężczyzna ma przy sobie przedmioty pochodzące z przestępstwa. Został ujęty i przekazany właściwym służbom.

Mniej więcej godzinę później około 18:00 na ulicy Władysława Łokietka zauważyliśmy trzech mężczyzn pijących alkohol. Jeden z nich zachowywał się agresywnie, nie stosował się do wydawanych poleceń. Ponieważ stawiał czynny opór, użyliśmy wobec niego środków przymusu bezpośredniego. W trakcie czynności znieważył interweniujących. Został doprowadzony do Izby Wytrzeźwień i zastrzeżony do dyspozycji właściwych służb.

To tylko fragment układanki.
15.04.2024 r. przyjęliśmy 38 zgłoszeń od was:
4 – dotyczyły zakłócenia porządku publicznego
7 – dotyczyło ochrony środowiska i gospodarki odpadami
23 – bezpieczeństwa i porządku w komunikacji,
2 – zagrożeń dla życia i zdrowia
2 – dotyczyły zwierząt.
Ujęliśmy trzech sprawców przestępstw z art. 226§1 kk, 244 kk, 280 kk.

Przypominamy:

Art. 226 § 1. Kodeksu Karnego

Kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Art. 244 Kodeksu Karnego

Kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu(…), prowadzenia pojazdów (…),
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art.  280. Kodeksu Karnego 

§  1.  Kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15.
§  2. Jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem, podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 20.

Można nas spotkać wszędzie i w wielu sytuacjach, poruszających się najczęściej w samochodach służbowych lub pieszo.

Pilnujemy przestrzegania zasad obowiązujących w miejscach publicznych, reagujemy na wasze zgłoszenia, podejmujemy interwencje własne.

9 kwietnia 2024 roku rozpoczęliśmy w naszej jednostce sezon rowerowy. Po raz pierwszy, w tym roku, wyjechaliśmy w teren na rowerach.

Dysponujemy rowerami o napędzie hybrydowym, wszędzie tam, gdzie to konieczne strażnicy mogą, poza siłą własnych mięśni, korzystać z napędu elektrycznego.

To zrównoważony, ekologiczny sposób przemieszczania się po mieście.

Podczas realizacji patroli rowerowych zajmujemy się realizacją podstawowych zadań straży miejskiej. Szczególnie interesują nas kontrole miejsc publicznych:

• gdzie może być spożywany alkohol,
• gdzie mogą powstać dzikie wysypiska śmieci

Sprawdzamy stan porządku w parkach i na innych terenach zielonych, realizujemy też bieżące zgłoszenia od mieszkańców.

Będziecie mogli zobaczyć nas wszędzie tam, gdzie rowerem łatwiej jest dojechać rowerem niż samochodem, gdzie infrastruktura drogowa jest niewystarczająca.

13 kwietnia 2024 r. około godziny 15:00 otrzymaliśmy zgłoszenie o ptaku uwięzionym w rynnie budynku przy ulicy Raciborskiej (Dzielnica Śródmieście, rejon 6).
Po przyjeździe na miejsce okazało się, że możemy uwolnić gołębia własnymi siłami. Ptak po odzyskaniu wolności odleciał w sobie tylko znanym kierunku.

Kolejny ptak w kłopotach znalazł się na ulicy Seweryna Udzieli (dzielnica Szobiszowice, Rejon 2).

Tym razem konieczne było wsparcie Państwowej Straży Pożarnej. Wszystko dobrze się skończyło i kolejny ptak ruszył wolny w swoją drogę.

Odpowiadamy więc…

W Gliwicach działa Centrum Ratownictwa Gliwice, które jest jednostką organizacyjną miasta Gliwice.

Na wspólnej sali dyspozytorskiej Państwowa Straż Pożarna, Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego dla miasta Gliwice (PCZK) oraz Straż Miejska w Gliwicach przyjmują całodobowo zgłoszenia o zdarzeniach z terenu miasta oraz z Centrum Powiadamiania Ratunkowego.

Dziś o interwencjach związanych m.in. z infrastrukturą miejską.

Są trzy podstawowe kierunki działania w tym zakresie.

1. Straż Miejska,
2. Straż Pożarna,
3. Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego.

Który z nich wybrać by interwencja była szybko i sprawnie załatwiona? Tylko jeden z ww. „kierunków” zapewnia działanie bez pośredników.

To Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego. Na witrynie internetowej CRG crg.gliwice.pl, możecie znaleźć informacje na temat dwóch możliwych form kontaktu z dyżurnym PCZK:

1. Zgłoszenia telefoniczne (całodobowo):

Nr tel.: 32 231 98 76

Nr fax: 32 301 97 10

Numer kontaktowy dla osób głuchoniemych: 510 140 480

• Zgłoszenia internetowe – zakładka https://crg.gliwice.pl/zglos-interwencje/ formularz kontaktowy, albo bezpośrednio za pomocą e-mail: pczk-gliwice@poczta.crg.gliwice.pl

W ten sposób możecie zgłosić np. problemy z infrastrukturą miejską, chore zwierzęta, miejsca niebezpieczne itp.

Działajcie skutecznie, jeżeli widzicie coś co was niepokoi, coś co może być zagrożeniem, dajcie nam znać, przyjedziemy sprawdzimy.

Wkrótce, przypomnimy jaką drogę wybrać, by wasze zgłoszenie, interwencja przekazana Nam, była skuteczna.

W naszej codziennej pracy wciąż spotykamy się z osobami , „testującymi system”. Wciąż to samo, a może mnie się uda. No i często się nie udaje.

Na początku bieżącego roku pewien mężczyzna postanowił wybrać się na przejażdżkę samochodem.

Niby nic wielkiego, ale, tak się złożyło, że nie miał ważnych uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Nie dość tego, nie zastosował się do znaku „zakaz ruchu” na jednej z ulic strefy ograniczonej dostępności w Gliwicach, a kiedy już to zrobił, to postanowił odpocząć i zatrzymał samochód na wspomnianej ulicy.

Jakież było jego zaskoczenie, kiedy po powrocie okazało się, że jednak jego działanie zostało przez nas zauważone.
Z uwagi na charakter wykroczeń sprawa trafiła do Sądu

Nie zastosowanie się do znaku B-1 (w strefie ograniczonej dostępności) to jest wykroczenie z art.92 §1 kodeksu wykroczeń i art. 97 kodeksu wykroczeń w związku z art.49 ust.2. pkt.4 ustawy prawo o ruchu drogowym w związku z art.9 §1 kodeksu wykroczeń.

Poruszanie się pojazdem mechanicznym po drodze publicznej bez ważnych uprawnień to wykroczenie z art.94 §1 kodeksu wykroczeń.

Art. 92§1 kodeksu wykroczeń – Kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego, podlega karze grzywny albo karze nagany.
 

Art. 94 § 1 kodeksu wykroczeń Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych.
Art. 97 kodeksu wykroczeń Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie,
podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.

art. 9 § 1 kodeksu wykroczeń. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych w dwóch lub więcej przepisach ustawy, stosuje się przepis przewidujący najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów.
art. 49 ust. 2 pkt.4 ustawy prawo o ruchu drogowym. Zabrania się postoju:
(…) w strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu;

Sąd po zapoznaniu się  z przedstawionym materiałem dowodowym, uznał, że okoliczności czynu i wina mężczyzny nie budzą wątpliwości. Na mocy art. 93 §1 i 2 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, wymierzył mu karę grzywny w wysokości 1800,00 zł. Orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 miesięcy, oraz zobowiązał do pokrycia kosztów postępowania w kwocie łącznej 250 zł.

foto: canva.com

Dziś w cyklu „przypominamy”, wciąż aktualny tekst, poświęcony bezpieczeństwu seniorów w internecie.
Wbrew pozorom seniorzy są bardzo aktywni w Sieci. Być może nie znają nowoczesnych technologii tak dobrze, jak ludzie młodzi, ale…

Według CBOS około 40 % osób korzystających z internetu w wieku 55-64 lata aktywnie działa w social mediach. Część z nich może mieć nikłe pojęcie o bezpieczeństwie w Sieci, choćby dlatego, że kiedy powstawały pierwsze zaczątki globalnej Sieci, byli już osobami dorosłymi.

Dlatego zachęcamy Was – warto rozmawiać, warto pytać i odpowiadać na pytania. Porozmawiajcie ze swoimi seniorami, rodzicami, dziadkami. Pamiętajcie, zarówno treść rozmowy, jak i użyta terminologia muszą być dostosowane do obu stron komunikacji. Nie jest bowiem oczywiste, że senior musi wiedzieć mniej od Was o bezpieczeństwie w Sieci.

Porozmawiajcie o różnicach pomiędzy programami antywirusowymi a firewallami, o hasłach dostępowych do różnych serwisów i płatnościach w Sieci.
Jeżeli czujecie zmęczenie u siebie lub seniora, przerwijcie i wróćcie do rozmowy w dogodnym miejscu i czasie.

Rozmawiajcie o zagrożeniach, oszustwach i błędach, wskazujcie na bezpieczne sposoby poruszania się po sieci.

Seniorzy – postęp nigdy się nie kończy. Nie jest późno na uczenie się nowych technologii, bez względu na wiek, w jakim jesteście.

Ważna jest edukacja, umiejętność korzystania z cyfrowych ułatwień codziennego życia, ale też znajomość zagrożeń i sposobów radzenia sobie z nimi.
Macie prawo korzystać z tych udogodnień, choćby z bankowości internetowej. Cyfrowe usługi ograniczają do minimum konieczność kontaktów z obcymi, np. z listonoszem. Oczywiście nie sugerujemy ograniczania kontaktu z innymi ludźmi, a jedynie ostrożność w podstawowym zakresie. Można to nazwać stosowaniem zasady ograniczonego zaufania.

To nie wszystko.

Zakupy w Sieci pozwolą wam na kupowanie np. leków w aptekach internetowych z dostawą do domu.

Trzeba pamiętać, że często ceny w Sieci są niższe, niż w stacjonarnych sklepach. Warto z takiej możliwości korzystać.

Dostęp do komputera i Sieci to kwestie bezpieczeństwa. Komputer powinien być zabezpieczony hasłem. Podobnie dostęp do usług w Sieci.
Pamiętajcie, do każdego serwisu, z którego korzystamy, należy ustanowić odrębne hasło, podobnie jak z PIN-em do karty płatniczej. Nie przekazujemy ich nikomu.

W komputerze powinniśmy mieć program antywirusowy, który uaktualniamy regularnie.
Nie rozmawiamy z osobami, które chcą dostępu do naszych loginów i haseł, najlepszym rozwiązaniem jest zakończenie rozmowy i powiadomienie najbliższej jednostki policji.

Seniorzy, korzystanie z Sieci może zwiększyć komfort życia, daje możliwość korzystania z różnego rodzaju usług online i choć może nieść za sobą zagrożenia, warte jest podjęcia wyzwania – Senior bezpieczny w Sieci.

Pamiętajcie, każdy z nas ma prawo do aktywności, w tym aktywności w sieci.
Każdy z nas ma prawo do wsparcia, kiedy tego oczekuje.

Pomagajmy sobie, wspierajmy seniorów, bo bez Nich nie byłoby nas.

Pamiętajcie, zawsze możecie liczyć na pomoc.

foto: canva.com

Zaczęła się wiosna, mamy początek sezonu  na rower, hulajnogę 😉 i wszystkie UTO czyli Urządzenia Transport Osobistego.

Nadzór nad porządkiem w ruchu drogowym, to jedno z naszych zadań ustawowych. Dlatego dbając o ten porządek i jednocześnie o bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego podejmujemy szereg działań w przestrzeni publicznej.

Jednym z tych działań jest przypominanie o zasadach jakie my wszyscy, uczestniczący w ruchu drogowym musimy przestrzegać. 

Dziś, wszystkim zainteresowanym przypominamy podstawowe zasady dotyczące warunków technicznych elektrycznych hulajnóg.

Co to jest hulajnoga elektryczna?

Wymagania techniczne dla elektrycznych hulajnóg.

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną?

Kiedy osoba poruszająca się hulajnogą może ponieść konsekwencje niewłaściwego zachowania.

Co to jest hulajnoga elektryczna?

Hulajnoga elektryczna – pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez jednego kierującego.
Ta definicja jasno wskazuje, na hulajnodze elektrycznej może jechać tylko jedna osoba. Przewóz pasażera jest zabroniony!

szczegółowe warunki techniczne dla hulajnóg elektrycznych określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia z dnia 31 grudnia 2002 r. (Dz.U. 2003 Nr 32, poz. 262) z późn. zm.

Wymagania techniczne dla elektrycznych hulajnóg

Oto najważniejsze wymagania jakim musi odpowiadać hulajnoga elektryczna.

• Szerokość hulajnogi elektrycznej i urządzenia transportu osobistego nie może przekraczać 0,9 m.”
• Masa własna hulajnogi elektrycznej nie może przekroczyć 30 kg (nie dotyczy hulajnóg, wprowadzonych do sprzedaży przed wejściem w życie zmian w przywoływanym wyżej rozporządzeniu)

Hulajnoga elektryczna powinna być wyposażona:

• z przodu – co najmniej w jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej;
• z tyłu – co najmniej w jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz co najmniej w jedno światło pozycyjne barwy czerwonej;
• z boku – co najmniej w jedno światło odblaskowe barwy białej lub żółtej samochodowej, widoczne po obu stronach;
• co najmniej w jeden skutecznie działający hamulec;
• w dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku.

Dopuszcza się, aby światła pozycyjne hulajnogi elektrycznej, były zdemontowane, jeżeli kierujący hulajnogą elektryczną nie jest obowiązany do ich używania podczas jazdy.

Hulajnoga elektryczna powinna być ponadto wyposażona w:

• numer rozpoznawczy lub kod graficzny umożliwiający identyfikację hulajnogi elektrycznej, nadany i umieszczony przez producenta w sposób trwały na ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym;
• podpórkę lub podpórki zapewniające stabilne ustawienie hulajnogi elektrycznej na podłożu.

Światła hulajnogi elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, powinny odpowiadać następującym warunkom:

• światła pozycyjne oraz światła odblaskowe oświetlone światłem drogowym innego pojazdu powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m; dopuszcza się migające światła pozycyjne;
• światła czerwone nie mogą być widoczne z przodu, a światła białe lub żółte selektywne – z tyłu.

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną?

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną? Każdy, kto jest pełnoletni, czyli ukończył 18 lat. W przypadku nieletnich, powyżej 10 roku życia, warunkiem jest posiadanie karty rowerowej. Młodsze dzieci mogą jeździć tylko w strefach zamieszkania i pod nadzorem osób dorosłych.

Hulajnogą elektryczną można jeździć też po chodniku, czyli drodze dla pieszych. Muszą tu jednak być spełnione następujące warunki. Po pierwsze chodnik znajduje się wzdłuż jezdni, po której ruch pojazdów dozwolony jest z prędkością większą niż 30 km/h i nie ma wydzielonego pasu ruchu dla rowerów. Kierujący hulajnogą elektryczną musi poruszać się z prędkością dostosowaną do prędkości pieszych.

Tak, hulajnoga elektryczna może poruszać się również po drodze publicznej, ściślej po jezdni. Należy tylko pamiętać o warunku koniecznym – na jezdni musi obowiązywać ograniczenie prędkości do 30 km/h.
Jeżdżący hulajnogami elektrycznymi, mogą poruszać się po drogach dla rowerów lub tzw. pasach ruchu dla rowerów, jeżeli są wyznaczone dla kierunku, w którym porusza się kierujący hulajnogą. Dla tych dróg obowiązuje ograniczenie prędkości dla hulajnogi elektrycznej – 20 km/h.

To podstawowe zasady dotyczące hulajnóg elektrycznych i ich użytkowników.

Przypominamy, że za naruszenie zasad dotyczących poruszania się hulajnogami elektrycznymi, ich użytkowników mogą spotkać konsekwencje prawne.
Szczegółowe przepisy dotyczące hulajnóg elektrycznych znajdziecie w ustawie – prawo o ruchu drogowym.

Kiedy osoba poruszająca się hulajnogą może ponieść konsekwencje niewłaściwego zachowania?

Kiedy popełni jedno z niżej wymienionych wykroczeń:

• naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu jazdy po jezdni obok innego uczestnika ruchu,
• naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu jazdy bez trzymania co najmniej jednej ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach lub podnóżkach,
• naruszenie zakazu jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych,
• naruszenie przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną obowiązku korzystania z drogi dla rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeśli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić,
• nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną korzystającego z drogi dla rowerów i pieszych,
• nieopuszczenie przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną śluzy rowerowej, kiedy zaistnieje możliwość kontynuowania jazdy w zamierzonym kierunku,
• naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu czepiania się pojazdów,
• naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego przepisów o korzystaniu z chodnika lub drogi dla pieszych,
• kierowanie pojazdem innym niż mechaniczny na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu przez osobę niemającą do tego uprawnienia,
• naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego, korzystającego z chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów i pieszych, obowiązku:

1) poruszania się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego,

2) ustąpienia pierwszeństwa pieszemu,

3) nieutrudnienia ruchu pieszemu,

• nieustąpienie, wbrew obowiązkowi, pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu dla pieszych lub wchodzącemu na to przejście,
• nieustąpienie przez kierującego pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża,
• nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przy przejeżdżaniu przez chodnik lub drogę dla pieszych albo podczas jazdy po placu, na którym ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni,
• nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem podczas włączania się do ruchu,
• nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem w strefie zamieszkania,
• niezatrzymanie pojazdu w celu umożliwienia przejścia przez jezdnię osobie niepełnosprawnej, używającej specjalnego znaku lub osobie o widocznej ograniczonej sprawności ruchowej,
• wyprzedzanie pojazdu na przejściu dla pieszych, na którym ruch nie jest kierowany, lub bezpośrednio przed tym przejściem,
• omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu
• za kierowanie na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu pojazdem innym niż mechaniczny przez osobę znajdującą się w stanie po spożyciu alkoholu (0,2-0,5 promila) lub podobnie działającego środka,
• za jazdę w stanie nietrzeźwości,

Ograniczenia Prędkości

W przypadku hulajnóg ograniczenie prędkości wynosi 20 km/h. Każdy dodatkowy, zmierzony kilometr ponad ten próg stanowi przekroczenie dozwolonej prędkości, co jest karane zgodnie z taryfikatorem.

Nieprawidłowe parkowanie tych urządzeń.

• pozostawienie na drodze lub pasie ruchu dla rowerów,
• pozostawienie w obszarze znaku „zakaz postoju” lub „zakaz zatrzymywania się”, pozostawienie przed przejściem dla pieszych,
• pozostawienie w narożniku skrzyżowania i obszarze do 10 m od tego miejsca,
• pozostawienie na niebieskiej kopercie.

Pamiętajmy, że oprócz przepisów podczas poruszania się czy to rowerem, czy hulajnogą czy innym transportem – zawsze używajmy do tego również zdrowego rozsądku i bądźmy dla siebie uprzejmi.