Chciał „testować system”, nie udało się, Sąd nie miał litości

W naszej codziennej pracy wciąż spotykamy się z osobami , „testującymi system”. Wciąż to samo, a może mnie się uda. No i często się nie udaje.

Na początku bieżącego roku pewien mężczyzna postanowił wybrać się na przejażdżkę samochodem.

Niby nic wielkiego, ale, tak się złożyło, że nie miał ważnych uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Nie dość tego, nie zastosował się do znaku „zakaz ruchu” na jednej z ulic strefy ograniczonej dostępności w Gliwicach, a kiedy już to zrobił, to postanowił odpocząć i zatrzymał samochód na wspomnianej ulicy.

Jakież było jego zaskoczenie, kiedy po powrocie okazało się, że jednak jego działanie zostało przez nas zauważone.
Z uwagi na charakter wykroczeń sprawa trafiła do Sądu

Nie zastosowanie się do znaku B-1 (w strefie ograniczonej dostępności) to jest wykroczenie z art.92 §1 kodeksu wykroczeń i art. 97 kodeksu wykroczeń w związku z art.49 ust.2. pkt.4 ustawy prawo o ruchu drogowym w związku z art.9 §1 kodeksu wykroczeń.

Poruszanie się pojazdem mechanicznym po drodze publicznej bez ważnych uprawnień to wykroczenie z art.94 §1 kodeksu wykroczeń.

Art. 92§1 kodeksu wykroczeń – Kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego, podlega karze grzywny albo karze nagany.
 

Art. 94 § 1 kodeksu wykroczeń Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnienia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych.
Art. 97 kodeksu wykroczeń Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie,
podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.

art. 9 § 1 kodeksu wykroczeń. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych w dwóch lub więcej przepisach ustawy, stosuje się przepis przewidujący najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów.
art. 49 ust. 2 pkt.4 ustawy prawo o ruchu drogowym. Zabrania się postoju:
(…) w strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu;

Sąd po zapoznaniu się  z przedstawionym materiałem dowodowym, uznał, że okoliczności czynu i wina mężczyzny nie budzą wątpliwości. Na mocy art. 93 §1 i 2 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, wymierzył mu karę grzywny w wysokości 1800,00 zł. Orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 miesięcy, oraz zobowiązał do pokrycia kosztów postępowania w kwocie łącznej 250 zł.

foto: canva.com




Bezpieczny senior w sieci

Dziś w cyklu „przypominamy”, wciąż aktualny tekst, poświęcony bezpieczeństwu seniorów w internecie.
Wbrew pozorom seniorzy są bardzo aktywni w Sieci. Być może nie znają nowoczesnych technologii tak dobrze, jak ludzie młodzi, ale…

Według CBOS około 40 % osób korzystających z internetu w wieku 55-64 lata aktywnie działa w social mediach. Część z nich może mieć nikłe pojęcie o bezpieczeństwie w Sieci, choćby dlatego, że kiedy powstawały pierwsze zaczątki globalnej Sieci, byli już osobami dorosłymi.

Dlatego zachęcamy Was – warto rozmawiać, warto pytać i odpowiadać na pytania. Porozmawiajcie ze swoimi seniorami, rodzicami, dziadkami. Pamiętajcie, zarówno treść rozmowy, jak i użyta terminologia muszą być dostosowane do obu stron komunikacji. Nie jest bowiem oczywiste, że senior musi wiedzieć mniej od Was o bezpieczeństwie w Sieci.

Porozmawiajcie o różnicach pomiędzy programami antywirusowymi a firewallami, o hasłach dostępowych do różnych serwisów i płatnościach w Sieci.
Jeżeli czujecie zmęczenie u siebie lub seniora, przerwijcie i wróćcie do rozmowy w dogodnym miejscu i czasie.

Rozmawiajcie o zagrożeniach, oszustwach i błędach, wskazujcie na bezpieczne sposoby poruszania się po sieci.

Seniorzy – postęp nigdy się nie kończy. Nie jest późno na uczenie się nowych technologii, bez względu na wiek, w jakim jesteście.

Ważna jest edukacja, umiejętność korzystania z cyfrowych ułatwień codziennego życia, ale też znajomość zagrożeń i sposobów radzenia sobie z nimi.
Macie prawo korzystać z tych udogodnień, choćby z bankowości internetowej. Cyfrowe usługi ograniczają do minimum konieczność kontaktów z obcymi, np. z listonoszem. Oczywiście nie sugerujemy ograniczania kontaktu z innymi ludźmi, a jedynie ostrożność w podstawowym zakresie. Można to nazwać stosowaniem zasady ograniczonego zaufania.

To nie wszystko.

Zakupy w Sieci pozwolą wam na kupowanie np. leków w aptekach internetowych z dostawą do domu.

Trzeba pamiętać, że często ceny w Sieci są niższe, niż w stacjonarnych sklepach. Warto z takiej możliwości korzystać.

Dostęp do komputera i Sieci to kwestie bezpieczeństwa. Komputer powinien być zabezpieczony hasłem. Podobnie dostęp do usług w Sieci.
Pamiętajcie, do każdego serwisu, z którego korzystamy, należy ustanowić odrębne hasło, podobnie jak z PIN-em do karty płatniczej. Nie przekazujemy ich nikomu.

W komputerze powinniśmy mieć program antywirusowy, który uaktualniamy regularnie.
Nie rozmawiamy z osobami, które chcą dostępu do naszych loginów i haseł, najlepszym rozwiązaniem jest zakończenie rozmowy i powiadomienie najbliższej jednostki policji.

Seniorzy, korzystanie z Sieci może zwiększyć komfort życia, daje możliwość korzystania z różnego rodzaju usług online i choć może nieść za sobą zagrożenia, warte jest podjęcia wyzwania – Senior bezpieczny w Sieci.

Pamiętajcie, każdy z nas ma prawo do aktywności, w tym aktywności w sieci.
Każdy z nas ma prawo do wsparcia, kiedy tego oczekuje.

Pomagajmy sobie, wspierajmy seniorów, bo bez Nich nie byłoby nas.

Pamiętajcie, zawsze możecie liczyć na pomoc.

foto: canva.com




Hulajnoga elektryczna…

Zaczęła się wiosna, mamy początek sezonu  na rower, hulajnogę 😉 i wszystkie UTO czyli Urządzenia Transport Osobistego.

Nadzór nad porządkiem w ruchu drogowym, to jedno z naszych zadań ustawowych. Dlatego dbając o ten porządek i jednocześnie o bezpieczeństwo uczestników ruchu drogowego podejmujemy szereg działań w przestrzeni publicznej.

Jednym z tych działań jest przypominanie o zasadach jakie my wszyscy, uczestniczący w ruchu drogowym musimy przestrzegać. 

Dziś, wszystkim zainteresowanym przypominamy podstawowe zasady dotyczące warunków technicznych elektrycznych hulajnóg.

Co to jest hulajnoga elektryczna?

Wymagania techniczne dla elektrycznych hulajnóg.

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną?

Kiedy osoba poruszająca się hulajnogą może ponieść konsekwencje niewłaściwego zachowania.

Co to jest hulajnoga elektryczna?

Hulajnoga elektryczna – pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez jednego kierującego.
Ta definicja jasno wskazuje, na hulajnodze elektrycznej może jechać tylko jedna osoba. Przewóz pasażera jest zabroniony!

szczegółowe warunki techniczne dla hulajnóg elektrycznych określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia z dnia 31 grudnia 2002 r. (Dz.U. 2003 Nr 32, poz. 262) z późn. zm.

Wymagania techniczne dla elektrycznych hulajnóg

Oto najważniejsze wymagania jakim musi odpowiadać hulajnoga elektryczna.

  • Szerokość hulajnogi elektrycznej i urządzenia transportu osobistego nie może przekraczać 0,9 m.”
  • Masa własna hulajnogi elektrycznej nie może przekroczyć 30 kg (nie dotyczy hulajnóg, wprowadzonych do sprzedaży przed wejściem w życie zmian w przywoływanym wyżej rozporządzeniu)

Hulajnoga elektryczna powinna być wyposażona:

  • z przodu – co najmniej w jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej;
  • z tyłu – co najmniej w jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz co najmniej w jedno światło pozycyjne barwy czerwonej;
  • z boku – co najmniej w jedno światło odblaskowe barwy białej lub żółtej samochodowej, widoczne po obu stronach;
  • co najmniej w jeden skutecznie działający hamulec;
  • w dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku.

Dopuszcza się, aby światła pozycyjne hulajnogi elektrycznej, były zdemontowane, jeżeli kierujący hulajnogą elektryczną nie jest obowiązany do ich używania podczas jazdy.

Hulajnoga elektryczna powinna być ponadto wyposażona w:

  • numer rozpoznawczy lub kod graficzny umożliwiający identyfikację hulajnogi elektrycznej, nadany i umieszczony przez producenta w sposób trwały na ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym;
  • podpórkę lub podpórki zapewniające stabilne ustawienie hulajnogi elektrycznej na podłożu.

Światła hulajnogi elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, powinny odpowiadać następującym warunkom:

  • światła pozycyjne oraz światła odblaskowe oświetlone światłem drogowym innego pojazdu powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m; dopuszcza się migające światła pozycyjne;
  • światła czerwone nie mogą być widoczne z przodu, a światła białe lub żółte selektywne – z tyłu.

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną?

Kto może jeździć hulajnogą elektryczną? Każdy, kto jest pełnoletni, czyli ukończył 18 lat. W przypadku nieletnich, powyżej 10 roku życia, warunkiem jest posiadanie karty rowerowej. Młodsze dzieci mogą jeździć tylko w strefach zamieszkania i pod nadzorem osób dorosłych.

Hulajnogą elektryczną można jeździć też po chodniku, czyli drodze dla pieszych. Muszą tu jednak być spełnione następujące warunki. Po pierwsze chodnik znajduje się wzdłuż jezdni, po której ruch pojazdów dozwolony jest z prędkością większą niż 30 km/h i nie ma wydzielonego pasu ruchu dla rowerów. Kierujący hulajnogą elektryczną musi poruszać się z prędkością dostosowaną do prędkości pieszych.

Tak, hulajnoga elektryczna może poruszać się również po drodze publicznej, ściślej po jezdni. Należy tylko pamiętać o warunku koniecznym – na jezdni musi obowiązywać ograniczenie prędkości do 30 km/h.
Jeżdżący hulajnogami elektrycznymi, mogą poruszać się po drogach dla rowerów lub tzw. pasach ruchu dla rowerów, jeżeli są wyznaczone dla kierunku, w którym porusza się kierujący hulajnogą. Dla tych dróg obowiązuje ograniczenie prędkości dla hulajnogi elektrycznej – 20 km/h.

To podstawowe zasady dotyczące hulajnóg elektrycznych i ich użytkowników.

Przypominamy, że za naruszenie zasad dotyczących poruszania się hulajnogami elektrycznymi, ich użytkowników mogą spotkać konsekwencje prawne.
Szczegółowe przepisy dotyczące hulajnóg elektrycznych znajdziecie w ustawie – prawo o ruchu drogowym.

Kiedy osoba poruszająca się hulajnogą może ponieść konsekwencje niewłaściwego zachowania?

Kiedy popełni jedno z niżej wymienionych wykroczeń:

  • naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu jazdy po jezdni obok innego uczestnika ruchu,
  • naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu jazdy bez trzymania co najmniej jednej ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach lub podnóżkach,
  • naruszenie zakazu jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych,
  • naruszenie przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną obowiązku korzystania z drogi dla rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeśli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić,
  • nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną korzystającego z drogi dla rowerów i pieszych,
  • nieopuszczenie przez kierującego rowerem lub hulajnogą elektryczną śluzy rowerowej, kiedy zaistnieje możliwość kontynuowania jazdy w zamierzonym kierunku,
  • naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub motorowerem zakazu czepiania się pojazdów,
  • naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego przepisów o korzystaniu z chodnika lub drogi dla pieszych,
  • kierowanie pojazdem innym niż mechaniczny na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu przez osobę niemającą do tego uprawnienia,
  • naruszenie przez kierującego rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego, korzystającego z chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów i pieszych, obowiązku:

1) poruszania się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego,

2) ustąpienia pierwszeństwa pieszemu,

3) nieutrudnienia ruchu pieszemu,

  • nieustąpienie, wbrew obowiązkowi, pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu dla pieszych lub wchodzącemu na to przejście,
  • nieustąpienie przez kierującego pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża,
  • nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przy przejeżdżaniu przez chodnik lub drogę dla pieszych albo podczas jazdy po placu, na którym ruch pieszych i pojazdów odbywa się po tej samej powierzchni,
  • nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem podczas włączania się do ruchu,
  • nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem w strefie zamieszkania,
  • niezatrzymanie pojazdu w celu umożliwienia przejścia przez jezdnię osobie niepełnosprawnej, używającej specjalnego znaku lub osobie o widocznej ograniczonej sprawności ruchowej,
  • wyprzedzanie pojazdu na przejściu dla pieszych, na którym ruch nie jest kierowany, lub bezpośrednio przed tym przejściem,
  • omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu
  • za kierowanie na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu pojazdem innym niż mechaniczny przez osobę znajdującą się w stanie po spożyciu alkoholu (0,2-0,5 promila) lub podobnie działającego środka,
  • za jazdę w stanie nietrzeźwości,

Ograniczenia Prędkości

W przypadku hulajnóg ograniczenie prędkości wynosi 20 km/h. Każdy dodatkowy, zmierzony kilometr ponad ten próg stanowi przekroczenie dozwolonej prędkości, co jest karane zgodnie z taryfikatorem.

Nieprawidłowe parkowanie tych urządzeń.

  • pozostawienie na drodze lub pasie ruchu dla rowerów,
  • pozostawienie w obszarze znaku „zakaz postoju” lub „zakaz zatrzymywania się”, pozostawienie przed przejściem dla pieszych,
  • pozostawienie w narożniku skrzyżowania i obszarze do 10 m od tego miejsca,
  • pozostawienie na niebieskiej kopercie.

Pamiętajmy, że oprócz przepisów podczas poruszania się czy to rowerem, czy hulajnogą czy innym transportem – zawsze używajmy do tego również zdrowego rozsądku i bądźmy dla siebie uprzejmi.




A może warto wiedzieć? Legitymowanie.

Anonimowy internauta stwierdza cyt. „Ona (w domyśle Straż Miejska) nie mam prawa wylegitymować przecież” (pisownia oryginalna).
Śpieszymy wyjaśnić.

Straż Miejska/Gminna ma prawo do legitymowania osób.

Podstawą prawną legitymowania jest art. 12 ust. 1. pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych, cyt.:
„Strażnik, wykonując zadania, o których mowa w art. 10 i 11, ma prawo do:
2) legitymowania osób w uzasadnionych przypadkach w celu ustalenia ich tożsamości;”

Tzw. uzasadnione przypadki dotyczą m.in.:
a) Osób będących sprawcami czynów zabronionych;
b) Osób będących pokrzywdzonymi w wyniku popełnienia czynu zabronionego;
c) Osób będących świadkami popełnienia czynów zabronionych;
d) Osób podejrzanych o popełnienie czynu zabronionego.

Ostrzegamy, że odmowa wylegitymowania się stanowi wykroczenie z art. 65 §2 Kodeksu Wykroczeń i jako takie podlega karze.

Art. 65 KW [Wprowadzanie w błąd organu państwowego lub instytucji]:
„§  1.

Kto umyślnie wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania:
1)
co do tożsamości własnej lub innej osoby,
2)
co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§  2.
Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności wymienionych w § 1.”

Wiemy, każdy ma prawo decydować o sobie. Pamiętajcie jednak, że każda decyzja wiąże się z konsekwencjami, czasem mogą one być nieprzyjemne.
Zainteresowani znajdą pełne brzmienie ustawy o strażach gminnych TUTAJ.




Fajerwerki – wystrzałowa noc tuż tuż – garść porad

Noc Sylwestrowa, to również czas, kiedy postanawiamy świętować przy użyciu fajerwerków. Pamiętajmy, że odpalanie tego typu wyrobów, to niebezpieczna zabawa, a ich używanie bardzo często wiąże się z ogromną ilością zranień, a niejednokrotnie doprowadzają nawet do wypadków śmiertelnych.
Jak pokazuje doświadczenie, najczęściej ofiarami poparzeń są młodzi i niedoświadczeni ludzie.

Przyczyną większości wypadków jest niewłaściwe użytkowanie środków pirotechnicznych i nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa. Pamiętajmy więc, że fajerwerki są materiałami wybuchowymi i muszą być używane ostrożnie i zawsze zgodnie z instrukcją. Dlatego przygotowaliśmy dla Was garść porad dotyczących bezpiecznego ich używania.

Po pierwsze – kupujmy fajerwerki tylko u sprawdzonych, rzetelnych sprzedawców.
Zanim użyjemy jakiegokolwiek wyrobu pirotechnicznego, należy sprawdzić, czy wyrób pochodzi z legalnego źródła, podana jest nazwa producenta wraz z danymi adresowymi, oraz oznaczenie CE (umieszczone na wyrobie jest deklaracją producenta, że oznakowany wyrób spełnia wymagania UE).
Produkty te powinny mieć również dołączoną instrukcję obsługi w języku polskim, zawierającą co najmniej informację dotyczącą sposobu ich odpalenia, oraz ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa podczas użytkowania.
Sprawdźmy również, czy obudowa nie posiada żadnych wad mechanicznych, pęknięć, przerwań, wgnieceń czy wybrzuszeń, czy elementy składowe są dobrze ze sobą połączone i nie przesuwają się.
Wyrób, który przeznaczony jest do pionowego ustawienia na podłożu lub wkopania w ziemię, powinien być wyposażony w oprzyrządowanie pozwalające na właściwe ustawienie, w sposób wykluczający przewrócenie lub przechylenie się w trakcie działania. Z kolei petarda przeznaczona do trzymania w dłoni powinna posiadać uchwyt zapewniający bezpieczne utrzymanie podczas palenia.

Pamiętajmy również, że korzystając z fajerwerków, należy wybrać miejsce, w którym nie zrobimy nikomu krzywdy i niczego nie zniszczymy. Sprawdźmy, każdorazowo czy na drodze ładunku nie znajdują się drzewa lub linie energetyczne.
Nie wolno używać wyrobów pirotechnicznych w pomieszczeniach zamkniętych oraz w pobliżu obiektów, które mogą być narażone na pożar.
Zważmy również, aby fajerwerków używać z poszanowaniem zasad współżycia społecznego, pamiętając o sprzątnięciu wystrzelonych i zużytych produktów. Tym samym zadbamy o czystość i porządek w najbliższym otoczeniu.
Nie zapominajmy, że huk petard niepokoi również zwierzęta, szczególnie domowe czworonogi, które nieprzyzwyczajone do głośnego huku mocno przezywają ten okres. Warto mieć więc również na uwadze i naszych małych przyjaciół, by nie byli oni narażeni na dokuczliwe odgłosy wystrzałów.

Przypominamy jednocześnie, że ograniczenia w używaniu fajerwerków wprowadzają zarówno przepisy Kodeksu wykroczeń, jak i przepisy prawa miejscowego (patrz: art. 51 i 83 Kodeksu wykroczeń). Prawo zakazuje używania wyrobów pirotechnicznych w miejscach publicznych, za wyjątkiem 31 grudnia oraz 1 stycznia. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, w okresie objętym zakazem ich stosowania, zgodę na używanie materiałów pirotechnicznych wydaje właściwy wójt, burmistrz lub prezydent miasta.

Zadbajmy wspólnie o to, aby koniec 2021 roku i początek Nowego Roku 2022 był dla nas wszystkich spokojny i bezpieczny.




Porady na sezon rowerowy – obowiązkowe wyposażenie roweru

Warto zadbać o dobry stan techniczny roweru – sprawdzić jego działanie, sprawność hamulców i przerzutek, napompować koła… Należy też zwrócić uwagę, w co powinien być wyposażony rower – zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 31.12.2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Obowiązkowymi elementami są:

  • z przodu – co najmniej jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej,
  • z tyłu – co najmniej jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz co najmniej jedno światło pozycyjne barwy czerwonej,
  • co najmniej jeden skutecznie działający hamulec,
  • dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku.

Rowerzysta od zmierzchu do świtu lub w tunelu jest obowiązany używać świateł stanowiących obowiązkowe wyposażenie roweru. Ponadto musi zachować szczególną ostrożność, jak również włączyć światła, w które rower jest wyposażony (z przodu i z tyłu) w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza (mgła, deszcz, itp.).

Podczas jazdy w dzień przy dobrej widoczności dopuszcza się, aby światła pozycyjne roweru, były zdemontowane, natomiast na stałe musi być zamontowane obowiązkowe światło odblaskowe.

Ponadto rower może być dodatkowo wyposażony w:

  • z przodu – światło odblaskowe barwy białej,
  • na kołach – w światła odblaskowe barwy żółtej samochodowej (przynajmniej po jednym na koło),
  • na pedałach – w światła odblaskowe barwy żółtej samochodowej,
  • w odblaskowy pasek w kształcie nieprzerwanego pierścienia, umieszczony na obu bokach opony albo elementy odblaskowe w kształcie nieprzerwanego pierścienia, umieszczone na bocznych płaszczyznach kół.

Bądź bezpieczny na rowerze – pamiętaj również o założeniu odblasków – opasek lub kamizelek odblaskowych. Zwiększają one znacząco widoczność po zmroku i dają pojazdom szansę na zauważenie rowerzysty. Warto również założyć kask, by chronić swoją głowę.

Pamiętaj również, by poruszać się wyłącznie po drogach rowerowych lub jezdni, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Gdy nie ma chodnika, pobocza, ścieżki rowerowej można poruszać się lewą stroną jezdni, pod prąd, tak jak piesi.

Szczegółowe informacje można znaleźć w ww. Rozporządzeniu – TUTAJ.