Flaga jest z nami we wszystkich najważniejszych momentach i z dumą w tym dniu eksponujemy ją zewnątrz.
Jest to święto stosunkowo młode, ustanowione w 2004, i nie wszyscy jeszcze o nim pamiętają.
Warto przy tej okazji przybliżyć nieco informacji na temat flagi, by móc przekazać je młodszym pokoleniom wraz z należnym jej szacunkiem.
Mówiąc o fladze Polski należy odróżnić ją od barw narodowych. Barwy narodowe ustalono już w XVIII wieku i są to kolory biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomych, równoległych pasach tej samej szerokości. Flaga Rzeczypospolitej składa się z barw narodowych, ale ma kształt prostokąta o stosunkach boków 5:8. Kolory (odcień czerwieni) i kształt flagi uchwalono, po raz pierwszy po odzyskaniu niepodległości, w ustawie z 1 sierpnia 1919 roku.
Flagę państwową RP obowiązkowo podnosi się na budynkach stanowiących siedziby urzędowe.
Co oznaczają barwy narodowe znajdujące się na fladze?
Pierwotnie polską barwą narodową był karmazyn, który był w średniowieczu uważany za najszlachetniejszy z kolorów. Wykorzystywany był on jako symbol dostojeństwa i bogactwa. Nie każdy mógł sobie pozwolić na stosowanie tego koloru z uwagi na cenę barwnika wykorzystywanego do jego uzyskania, dlatego był on zarezerwowany dla najbogatszych, dostojników i szlachty. W średniowieczu rolę barw Królestwa polskiego pełnił sztandar królewski – biały orzeł na czerwonym polu. Zatem dzisiejsze barwy na fladze oznaczają więc – orła białego (pas górny) oraz czerwone pole tarczy.