Zgodnie z obietnicą dziś wyjaśnimy, na czym polega usiłowanie popełnienia wykroczenia.
Zanim do tego przejdziemy, krótkie przypomnienie problemu umyślności w działaniu. Zasady obowiązujące w tym zakresie opisują artykuły 5 i 6 części ogólnej Kodeksu Wykroczeń.
Art. 5. Wykroczenie można popełnić zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie, chyba że ustawa przewiduje odpowiedzialność tylko za wykroczenie umyślne. (źródło)
Jak widzicie, dla odpowiedzialności za wykroczenie nie ma znaczenia, czy działanie miało charakter umyślny, czy też nie, bo np. ktoś przez roztargnienie zaśmiecił miejsce publiczne.
Art. 6 Kodeksu Wykroczeń wyjaśnia szczegóły:
Art. 6. § 1. Wykroczenie umyślne zachodzi wtedy, gdy sprawca ma zamiar popełnienia czynu zabronionego, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi. (źródło)
Prosty przykład. Na ulicy X obowiązuje „zakaz ruchu”. Kierujący pojazdem mimo tego, że widział oznakowanie i wie, co ono oznacza, postanawia się do niego nie stosować, wjeżdżając w ulicę. (wykroczenie z art. 92 § 1 Kodeksu Wykroczeń)
§ 2. Wykroczenie nieumyślne zachodzi, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. (źródło)
Przykład. Ten sam kierujący, innego dnia w pośpiechu postanawia zatrzymać się po lewej stronie ulicy dwukierunkowej, nie zważając, że jest to ulica o dużym natężeniu ruchu (wykroczenie z art. 97 Kodeksu Wykroczeń w związku z art. 49 ust. 1 pkt 7). Nie sprawdził, choć mógł i powinien, czy dla właściwego kierunku jazdy nie ma zakazu zatrzymywania i… problem, bo dodatkowo, nie zastosował się do wspomnianego znaku (wykroczenie z art. 92 § 1 Kodeksu Wykroczeń). Zgodnie z „taryfikatorem grzywien” postój przy lewej krawędzi jezdni zagrożony jest karą w wysokości 100 zł, podobnie jak niestosowanie się do znaku B-36 „zakaz zatrzymywania się” – odpowiednio pozycje 171 i 266 „taryfikatora” (źródło).
Przypominamy!
Art. 97. Kodeksu Wykroczeń
Uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, wstrefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie, podlega karze grzywny do 3000 złotych albo karze nagany.(źródło)
Art. 49. 1. ustawy Prawo o ruchu drogowym
Zabrania się zatrzymania pojazdu:
7) na jezdni przy jej lewej krawędzi, z wyjątkiem zatrzymania lub postoju pojazdu na obszarze zabudowanym na drodze jednokierunkowej lub na jezdni dwukierunkowej o małym ruchu; (źródło)